Τα απομεινάρια μιας ντουλάπας μέρος 1ο: ο μαυροπίνακας

english text

Πριν κάποια χρόνια, ενώ μέναμε σε αυτό το σπίτι κατά τις καλοκαιρινές μας διακοπές, ανακάλυψα στα μακρινά βάθη του υπογείου μία παλιά ντουλάπα. Κανονικά έπρεπε να την είχα ανακαλύψει χρόνια νωρίτερα αλλά συνήθως δεν ήμουν πρόθυμη να κάνω περισσότερα από μερικά βήματα σε αυτό το υπόγειο. Βέβαια ενθουσιάστηκα με το εύρημά μου και έκανα μεγάλα σχέδια για το πώς θα την χρησιμοποιούσα όταν θα την έβγαζα από το σκοτάδι και θα την ανέβαζα επάνω. 





Ο καιρός έφτασε και όταν το περασμένο καλοκαίρι μετακομίσαμε εδώ για τα καλά, στη διάρκεια μιας μακράς και εξαντλητικής διαδικασίας ανακατάταξης των υπαρχόντων μας ώστε να λειτουργήσει το σπίτι, η ντουλάπα βγήκε στην επιφάνεια. Αλίμονο! Το μισό κάτω κομμάτι της ήταν κατεστραμμένο χωρίς περιθώρια επιδιόρθωσης εξαιτίας μιας παλιά πλημμύρας στο υπόγειο κάποια χρόνια πριν. Έτσι σπάσαμε την ντουλάπα σε κομμάτια και την πετάξαμε στον σωρό με τα άχρηστα μέσα στον κήπο. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ το γεγονός ότι είχα χάσει αυτό το έπιπλο που είχε προκαλέσει τόσο ονειροπόλημα και εξακολουθούσα να πηγαίνω κάθε μέρα μπροστά στον σωρό και να αφήνω τα δάκρυά μου να πέφτουν στο χώμα (εντάξει, υπερβάλω λίγο). Και τότε μου ήρθε: αν δεν μπορούσα να την έχω ολόκληρη, τουλάχιστον έπρεπε να έχω ένα κομμάτι της. Το οποίο ήταν μία πόρτα ολόκληρη και αυτό το μέρος πόρτας που βλέπετε σήμερα. 







Τώρα είναι μέσα στην κουζίνα μου, αφού το έτριψα με γυαλόχαρτο και το έβαψα με μπογιά μαυροπίνακα που έφτιαξα μόνη μου. Η Martha Stewart λέει πώς εδώ, και η Centsational Girl το έκανε έτσι.  Εγώ χρησιμοποίησα ένα μικρό ποτηράκι για πάρτυ ματ μαύρο πλαστικό χρώμα με ένα γεμάτο κουταλάκι γλυκού αρμό πλακιδίων σε σκόνη. Πάνω στον πίνακα βλέπετε γραμμένη την ερώτηση που βασανίζει την καθημερινή ζωή μου: τί να μαγειρέψω σήμερα; 

Θα υπάρξει και μέρος 2 αλλά δεν μπορώ να πω πότε. Να έχετε μία καλή εβδομάδα!