Μετακόμισα

english text 

... και το εννοώ κυριολεκτικά όχι ιντερνετικά. Από την πόλη στην εξοχή. Πριν δύο μήνες περίπου αφήσαμε το σπίτι που νοικιάζαμε σε ένα προάστιο της Αθήνας και ήρθαμε στο εξοχικό μας που βρίσκεται κάπου στην ανατολική ακτή της Αττικής, αφού είχαμε κάνει τις απαραίτητες αλλαγές και βελτιώσεις ώστε να μπορεί να κατοικηθεί μόνιμα.  Η απόφαση πάρθηκε με οικονομικά κριτήρια κυρίως. Είχαμε στο μυαλό μας ότι κάποια μέρα θα κάναμε αυτή την αλλαγή αλλά κάπως αόριστα. Η οικονομική κατάσταση με τις περικοπές μισθών, την παράλογο υψηλή και άδικη φορολόγησηκαι τη συνεχή αβεβαιόητα για το ποια καινούργια τρελά μέτρα θα πέσουν αύριο στο κεφάλι μας επέβαλαν την απόφαση. Το να ελευθερώσειςοσ τον μηνιαίο προυπολογισμό από ένα ποσό τόσο υψηλό όσο ένα ενοίκιο είναι πολύ σημαντικό. Βέβαια τα έξοδά μας για να βελτιώσουμε το σπίτι υπερβαίνουν το ενοίκιο που πληρώναμε πριν αλλά ξέρουμε ότι δεν θα είναι για πάντα και ότι ξοδεύονται για εμάς και τα παιδιά μας.

Μετακομίσαμε μέσα στο καλοκαίρι έτσι ώστε το όλο πράγμα να έρθει μαλακά σαν να φεύγαμε άλλη μια φορά για διακοπές. Για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι ενθουσιασμένη με την αλλαγή, πραγματικά μου άρεσε η ζωή μας στην παλιά μας γειτονιά και μου λείπει ήδη. Το να ζεις εδώ το καλοκαίρι είναι ωραία, ο κήπος είναι μεγάλος, η θάλασσα είναι κοντά αλλά ο Σεπτέμβρης είναι σχεδόν εδώ, τα σχολεία ανοίγουν και θα πρέπει να αρχίσουμε από την αρχή, να κάνουμε καινούργιους φίλους και να μάθουμε καινούργιους τρόπους και να συνηθίσουμε καινούργια πράγματα. Αυτού του είδους οι αλλαγές δεν είναι το αγαπημένο μου σημείο. Θα έλεγα ότι είμαι λυπημένη. Ξέρω ότι κάποιοι θα το θεωρήσουν γελοίο, είμαστε μόλις 42 χλμ. μακριά από το κέντρο της Αθήνας, αλλά πιστέψτε με, για κάποιον που μεγάλωσε μέσα στην πόλη είναι τεράστιο άλμα. Πώς να το εξηγήσω, προτιμώ να βλέπω φώτα και αυτοκίνητα και κόσμο να πηγαινοέρχεται έξω από το κατώφλι μου όταν βγαίνω από το να ακούω μόνο τον αέρα να φυσάει ανάμεσα στα φύλλα και μακρινά γαβγίσματα σκύλων. Είναι η ερημιά που έρχεται με τον χειμώνα που με τρομάζει περισσότερο.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση από την άλλη μεριά υπάρχει και κάτι που μου ανεβάζει το ηθικό. Ένα ολόκληρο καινούργιο / παλιό σπίτι (περισσότερα γι'αυτό το σπίτι σε επόμενες αναρτήσεις) που πρέπει να οργανωθεί, να διακοσμηθεί και κυρίως να γίνει σπιτικό. Η αίσθηση ότι το σπίτι είναι δικό σου και μπορείς να κάνεις ότι θέλεις μ'αυτό χωρίς περιορισμούς είναι ανεκτίμητη. Μπορείτε να φανταστείτε την λίστα με τα projects που θέλω να πραγματοποιήσω. Προσθέτω do - it - yourself κατασκευές κάθε μέρα και σύντομα θα αρχίσω να αναρτώ τις δημιουργίες μου.  Νομίζω ότι έχω πράγματα να βάψω, φτιάξω, ανασκευάσω και μετατρέψω για τουλάχιστο ένα χρόνο από τώρα. Γι' αυτό μην απομακρυνθείτε, θα το διασκεδάσουμε.

Θα ήθελα να ακούσω από σας αν είχατε ποτέ την εμπειρία μιας μεγάλης μετακόμισης, από την πόλη στην εξοχή ή το αντίστροφο. Σας ενθουσίασε ή σας τρόμαξε; Κάνατε κάτι ιδιαίτερο για να το χειριστείτε ή απλώς αφήσατε τον καιρό να περάσει;