16 Νοε 2012

Πώς να φτιάξετε χριστουγεννιάτικα στολίδια από πον πον (και μερικές σκέψεις)

english text

Είναι ήδη 16 Νοεμβρίου. Που σημαίνει ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι πολύ μακριά. Για να πω την αλήθεια δεν μου αρέσει να διακοσμώ το σπίτι μου πολύ νωρίς, και λέγοντας νωρίς εννοώ νωρίτερα από έναν μήνα πριν τα Χριστούγεννα. Απεχθάνομαι τις εορταστικές βιτρίνες στο τέλος του Οκτωβρίου. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, οι γονείς μου στόλιζαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο μόλις λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Μετά οι συνήθειες άλλαξαν σιγά σιγά.  Φυσικά, ως άνθρωπος που θέλει να φτιάξει τα δικά του διακοσμητικά, πρέπει να οργανωθώ νωρίς ώστε να μην αφήσω μισοτελειωμένες κατασκευές λόγω έλλειψης χρόνου, πράγμα που κάνω τις περισσότερες φορές. Φέτος θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω όσα θέλω στην ώρα τους.

Ως εκ τούτου, κηρύσσω επίσημα την έναρξη της εορταστικής περιόδου στο A few pretty things.  


               


Τώρα, πριν συνεχίσω, θέλω να πω ότι αυτό το blog δεν ζει σε ένα ροζ σύννεφο. Έχει πλήρη συναίσθηση της κατάστασης γύρω του. Οι άνθρωποι εδώ περνάνε δύσκολα, το ίδιο και η οικογένειά μου, το ίδιο συγγενείς και φίλοι. Ο κόσμος υποφέρει, ανίκανος να δει καθαρά τί υπάρχει μπροστά και αβέβαιος αν οι θυσίες του θα οδηγήσουν κάπου καλύτερα ή θα πεταχτούν στα σκουπίδια. Φοβάται ότι το δεύτερο είναι πιο πιθανό.  Δεν είμαι ένα χαζοχαρούμενο άτομο που ενδιαφέρεται μόνο για διακοσμήσεις και χειροτεχνίες την ώρα που όλα διαλύονται, θέλω μόνο να είμαι δημιουργική, να συνεχίσω να προχωράω.  Αυτό το blog, τους τελευταίους μήνες που ασχολούμαι πάλι μαζί του, με κρατάει απασχολημένη, κατά συνέπεια με κρατάει με σώας τας φρένας, αντί να αναρωτιέμαι όλη την ημέρα "τί θα κάνουμε, τί θα συμβεί, έχουμε δει τα χειρότερα;".  Αν σταματήσεις, πνίγεσαι. Ευτυχώς, η οικογένειά μου έχει ακόμα ένα σπίτι, ένα εισόδημα και υγεία. Πραγματικά δεν θα ήξερα τί να πω στους ανθρώπους που πρόσφατα έχασαν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους, τις ζωές που είχαν. "Να συνεχίσεις να ασχολείσαι με κάτι, να είσαι δημιουργικός"; Δεν μπορώ να δώσω συμβουλές για καταστάσεις μέσα στις οποίες δεν έχω βρεθεί. Τουλάχιστον όσοι από εμάς ακόμη έχουμε μία φυσιολογική ζωή, πολύ πιο δύσκολη και τόσο διαφορετική από πριν, ας μη βουλιάξουμε στην παραίτηση, είτε  χριστουγεννιάτικη διακόσμηση, είτε ορειβασία, είτε συλλογή γραμματοσήμων, ας κάνουμε αυτό που θα μας κρατήσει στην επιφάνεια.


Ελπίζω να μην σας έριξα πολύ. Ας συνεχίσουμε με το tutorial, είναι κάτι εύκολο για αρχή.

Υπάρχουν λίγα απλά βήματα για να φτιάξουμε χαριτωμένα στολίδια από πον πον.

Θα χρειαστείτε: 

Ένα πον πον, μερικές μεγαλούτσικες χάντρες, 15cm σύρμα, να είναι αρκετά σκληρό ώστε να περάσει από το κέντρο του πον πον, λίγη κορδέλα.

Με το στρογγυλό πενσάκι γυρίστε το σύρμα και φτιάξτε μία μικρή σπείρα στην μία άκρη.

Γυρίστε την σπείρα έτσι ώστε να είναι κάθετη ως προς το υπόλοιπο σύρμα.
Σπρώξτε το σύρμα ώστε να περάσει μέσα από το κέντρο του πον πον.



Προσθέστε τις χάντρες. 
Χρησιμοποιείστε το πενσάκι για να φτιάξετε ένα μικρό κρίκο, γυρίστε το σύρμα γύρω από την βάση και κόψτε όσο περισσεύει. 
Περάστε την κορδέλα μέσα από τον κρίκο και είστε έτοιμοι να κρεμάσετε το στολίδι σας.









5 σχόλια:

Andria είπε...

Δεν θα μπορούσες να τα έχεις πει-σκεφτείς καλύτερα! Κανένας από το περιβάλλον μου δεν είναι στα καλύτερα του.. ακόμα και αυτοί που (προς το παρόν) θεωρούμαστε τυχεροί γιατί έχουμε σπίτι και ένα εισόδημα με αυτούς τους τρελούς που μας κυβερνάνε κανένας δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο...και αυτό είναι που με αγχώνει προσωπικά ακόμα περισσότερο...η ανασφάλεια...αν όμως την αφήσουμε να μας κυριεύσει τότε θα χάσουμε ακόμα περισσότερα...οπότε συνέχισε να δημιουργείς για να έχεις τουλάχιστον σώας τας φρένας...το ίδιο θα κάνω και εγώ!!!

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Πολυ όμορφο!!! Κι εγω θα φτιάξω φέτος τα δικά μου!!

Maro Oikonomou είπε...

Καταρχήν πολύ ωραίο το στολίδι θα το δοκιμάσω να φτιάξω σίγουρα! Όσο για τα υπόλοιπα που είπες όλοι έτσι ζούμε με μια αγωνία για το τι θα γίνει και με μια λύπη που η ζωή μας και των γύρω μας γίνεται λίγο πιο δύσκολη κάθε μέρα. Κι εγώ ξεκίνησα το μπλογκ μου σαν εργαζόμενη και το συνεχίζω σαν άνεργη. Δεν θέλω όμως να το σταματήσω γιατί είναι ένας ακόμη λόγος να προχωράω κάθε μέρα, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα με βοηθήσει στην ζωή μου και στην δουλεία μου όλο αυτό.

χειροτεχνο είπε...

παρα πολυ ωραιο τ στολιδι σου!!!!!!!!οσο γι αυτα που ειπες θα πω οτι απλα συμφωνω! τ οτι ασχολουμαστε με χειροτεχνιες δεν σημαινει οτι ειμαστε εκτος τοπου κ χρονου αλλα οτι προσπαθουμε να δουμε τ μελλον αισιοδοξα κ χωρις να βουλιαξουμε!

ειρήνη χειροποιήματα είπε...

Νομίζω ότι λίγο-πολύ όσοι έχουμε ένα blog που ασχολείται με πιο δημιουργικά θέματα έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς... Δεν είναι θέμα αδιαφορίας ή αναισθησίας, απλά είναι ο δικός μας τρόπος να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς να μας πιάσει απελπισία!! Οπότε να συνεχίσεις καλή μου να είσαι δημιουργική, όπως θα κάνω κι εγώ, για όσο μπορείς και σε γεμίζει αυτό!!